سران بیست اقتصاد بزرگ دنیا G۲۰ “خشونت بی‌دلیل” حین برگزاری اجلاس را به شدت محکوم کردند. اختلاف نظر در دو عرصه ادامه پیدا کرد: اقتصاد و پاسداری از محیط زیست.
گزارشی از نشست گروه ۲۰ در هامبورگ؛ هنگامی که همه چیز می توانست بدتر باشد!
عبارات مهم : آلمان
به گزارش ایسنا، شبکه خبری دویچه وله آلمان نوشته است: در نشستی که با خشونت و ناآرامی همراه شد، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، آخرین سخنان خود را در حاشیه اجلاس با بیان مراتب تقدیر خود خطاب به نمایندگان نیروهای پلیس ایراد کرد. آنها بودند که در طول این اجلاس پراهمیت با زحمت و تلاش امنیت سران و نمایندگان ۲۰ کشور بزرگ دنیا را تأمین کردند. زن صدراعظم تعرضات خشونت آمیز مخالفان روند جهانی شدن طی دو شب پیاپی را به شدت محکوم کرد. او گفت: «کسانی که چنین رفتاری در پیش گرفتند در فکر انتقاد سیاسی نیستند. کسانی که چنین واکنش‌ها می کنند، خود را خارج از جماعت دموکراتیک قرار می دهند.»
هنگامی که همه‌چیز می‌توانست بدتر باشد! , گزارشی از نشست گروه ۲۰ در هامبورگ
مرکل قول داد زیانی که به قربانیان خشونت های اخیر وارد آمده، جبران خواهد شد.
برخی از ساکنان هامبورگ، به خاص در محلاتی که آشوبگران فروشگاه ها را چپاول کردند و خودروها را به آتش کشیدند، از عملکرد پلیس ناخشنود هستند. آنها به خاص از اولاف شولتس، شهردار هامبورگ انتقاد می کنند که بدون دوراندیشی کافی اجلاس را به هامبورگ کشاند، بی آن که جهت برقراری امنیت آن چاره اندیشی کند.
سران بیست اقتصاد بزرگ دنیا G۲۰ “خشونت بی‌دلیل” حین برگزاری اجلاس را به شدت محکوم کردند. اختلاف نظر در دو عرصه ادامه پیدا کرد: اقتصاد و پاسداری از محیط زیست.
نیروهای پلیس با حدود ۲۰ هزار مأمور از آلمان و کشورهای همسایه تا آنجا که توانستند امنیت را برقرار کردند و از مخالفان کسی موفق نشد به محل نشست نفوذ کند.
اختلاف نظر در عرصه محیط زیست
سران کشورهای بزرگ صنعتی، اقتصادهای مهم آینده و اعضای اتحادیه اروپا اسنادی به تصویب رساندند که اهمیت آنها یکسان نیست. جهت نمونه همه اتفاق نظر داشتند که بازارهای مالی باید همچنان زیر کنترل باشند، منابع مالی تروریسم و راه های فرار مالیاتی باید مسدود شود. این درسی است که از بحران سال ۲۰۰۸ گرفته می شود.
در عرصه محیط زیست اما، اختلاف نظر بیش از پیش مشهود بود: در این حوزه ایالات متحده در برابر ۱۹ کشور دیگر قرار گرفت، لیکن این کشور با بیرون رفتن از پیمان زیست بومی پاریس، به توافق های آن پشت پا زده هست. دونالد ترامپ در هامبورگ نیز بار دیگر نشان داد که حاضر نیست در امر محیط زیست و به خاص معضل گرمایش زمین نگرانی های جامعه بین المللی را درک کند.
هنگامی که همه‌چیز می‌توانست بدتر باشد! , گزارشی از نشست گروه ۲۰ در هامبورگ
مرکل از این که ایالات متحده تعهدات خود را فسخ می کند، ابراز تأسف کرد و گفت: «از این که همه کشورهای دیگر به مصوبات پیمان پاریس پای بند هستند، سپاسگزار هستم.» او تأکید کرد که مصوبات پیمان پاریس باید به سرعت به مرحله اجرا گذاشته شود. دونالد ترامپ تنها این تعهد را قبول کرد که آمریکا به کشورهای دیگر کمک می کند تا سوخت های فسیلی از این بعد با زیان کمتری به مصرف برسد. این در شرایطی ست که پیمان پاریس کشورها را ملزم می کند که در درازمدت از سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ، نفت و گاز دست بکشند.
انزوای غرورآمیز ترامپ
سران بیست اقتصاد بزرگ دنیا G۲۰ “خشونت بی‌دلیل” حین برگزاری اجلاس را به شدت محکوم کردند. اختلاف نظر در دو عرصه ادامه پیدا کرد: اقتصاد و پاسداری از محیط زیست.
رئیس جمهوری آمریکا از این که در عرصه محیط زیست تنها مانده بود، به هیچوجه ناراحت به نظر نمی رسید. او از آنگلا مرکل به خاطر “هدایت اجلاس به شکلی عالی” قدردانی کرد.
ترامپ از این وقت جهت نخستین دیدارهای دوجانبه استفاده کرد. او نشان داد که دیدارها و گفت وگوهای دوجانبه را به محاوره و مشاوره در سطح بین المللی ترجیح می دهد. به همین جهت او نخستین دیدار رویاروی خود را با ولادیمیر پوتین برگزار کرد.
هنگامی که همه‌چیز می‌توانست بدتر باشد! , گزارشی از نشست گروه ۲۰ در هامبورگ
سران دو کشور آمریکا و روسیه به توافق هایی معین در بحران سوریه دست یافتند که از نظر دیپلمات های آمریکایی جهت ترامپ یک پیروزی هست، لیکن این کشور عملا از روند تحولات سوریه بیرون افتاده است.
گفته می شود که سران دو کشور راجع به دخالت احتمالی روسیه در انتخابات آمریکا نیز سخن گفته اند، هرچند که پوتین از بنیاد منکر چنین چیزی هست. در کنفرانس مطبوعاتی بعد از این دیدار، پوتین از این که مبنایی جهت همکاری با آمریکا پدید آمده هست، ابراز خرسندی کرد.
چانه زنی بر سر تجارت
سران گروه بیست بر سر روابط و مقررات تجارتی کارزاری واقعی به راه انداختند تا آخر توانستند به توافق هایی چند دست یابند که موانع را بر سر سیر آزاد تجارت به حداقل می رساند. “سازمان تجارت جهانی” در آینده نیز، در صورت بروز جدل، یگانه مرجع داوری خواهد بود. هم آمریکا و هم چین باید محدودیت هایی را بپذیرند و بازار خود را به روی رقبای خارجی باز کنند.
ترامپ که در کارزار انتخاباتی خود وعده داده بود بازار آمریکا را تا حد ممکن به روی کالاها و سرمایه های خارجی ببندد، با این که ارجحیت خود را انعقاد قراردادهای تجارتی دوجانبه با کشورهای گوناگون دانست، ولی آخر نظر خود را به سود تعامل با دنیا تعدیل کرد. آنگلا مرکل در این باره گفت: «بیایید قبول کنیم که همه ما از همکاری و تعامل زیاد نفع می بریم تا از تکروی». همه با نظر او موافقت کردند.
همکاری زیاد با آفریقا
در این نشست آنگلا مرکل چندین بار بر اهمیت تعامل با کشورهای آفریقایی سخن گفت و تأکید کرد که سرمایه گذاری خارجی می تواند به رشد و پیشرفت آفریقا کمک کند.
رشد اقتصادی می تواند دورنمای آینده را جهت جوانان آفریقا بهتر کند و آنان را از مهاجرتی پرخطر به اروپا باز دارد.
کشورهای اتحادیه اروپا هنوز از سطح مناسب سرمایه گذاری در آفریقا بسیار دور هستند. میزان سرمایه گذاری خارجی آلمان در آفریقا حدود تنها یک درصد هست. تنها چین است که با رشدی روزافزون به سرمایه گذاری در اقتصاد آفریقا توجه دارد.
گروه بیست که تمام اهرم های تعیین کننده در اقتصاد و سیاست دنیا را در دست دارد، باید در مبارزه با بیماری های اپیدمیک و ناروایی های اجتماعی و فرهنگی فعال شود. به همین جهت تأکید شد که بالندگی زنان و رشد آموزش دو عنصر مهم در پیشرفت و توسعه هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.
در اجلاس و در حاشیه آن گروهی از شرکت های بین المللی و جمعیت های جهانی شرکت داشتند که با فرایند اجلاس و مصوبات آن موافق نبودند.
آنها انتقاد می کنند که بسیاری از شرکت کنندگان به جای احساس مسئولیت در قبال پرسشها مبرم کره زمین تنها به منافع نزدیک خود و محافل اطراف خود توجه دارند.
برخی از گروه ها مانند شرکت آکسفم Oxfam، بنیادی که جهت یاری به توسعه دنیا سوم فعالیت می کند، از شیوه و رویکرد اجلاس انتقاد کردند، لیکن به گفته آنها این اجلاس نسبت به مهمترین مسئله کره زمین یعنی گسترش بی عدالتی و نابرابری اهتمام جدی نشان نمی دهد.
این گروهها می گویند که بی عدالتی یک مسئله جدی ست که سران کشورهای پیشرفته به آن توجه ندارند، لیکن کسی که گرفتار بی عدالتی ست، جهت هر نوع خطر و ماجراجویی آماده است و این خطر بزرگی ست جهت دموکراسی در سراسر جهان.
ارزیابی از نشست هامبورگ
در همین حال داگمار انگل، مدیر استودیوی مرکزی دویچه وله در برلین در ارزیابی از اجلاس جی ۲۰ در هامبورگ اعتقاد است: نشستی موفق در این سطح، شکل و شمایل دیگری دارد، ولی همه چیز می توانست خیلی بدتر باشد. در نشست سران کشورهای گروه ۲۰ همه چیز می توانست بدتر از این باشد. منظور درگیری های خشونت آمیز نیست که نمی توانست خیلی بدتر از آن چیزی باشد که بود. خشونت، ویرانگری و چپاول در ابعادی که در واقع در آلمان آشنا شده است نبود.
تا جایی که به نتیجه نشست سران ۱۹ کشور و اتحادیه اروپا مربوط می شود، حاصل کار می توانست بدتر باشد. فقط ترکیب این جمع که هدفش دست یافتن به یک بیانیه نهایی یکسان بوده می تواند عرق بر پیشانی هر کسی بنشاند. آنجا دموکرات های واقعی کنار خودکامگان و نقض کنندگان مکرر حقوق بشر نشستند، بعضی لکه ننگی بر دامنشان نبود و بعضی درگیر پرونده های فساد و رانت ذلت بودند و یکی هم بود به نام ترامپ که با “آمریکا اول”های آشکار و پر سر و صدایش اسباب زیاد کردن تنش را فراهم می کرد.
با این پیش زمینه می شود از نتیجه نشست سران گروه ۲۰ خشنود بود؛ در کمال ناباوری همه حاضران در این نشست بر سر این توصیه به توافق رسیدند که حمایت از تولیدات داخلی علیه رقیبان خارجی را رد می کنند. هر کس اعتقاد است با او برخورد ناعادلانه ای شده است باید در تدابیر دفاعی خود قوانین شرکت تجارت جهانی را رعایت کند. این سرسپردن به تعهدات چند جانبه هست، آن گونه که صدراعظم آلمان توقع آن را داشت. این موفقیت او بود که هم از سوی مدیر جمهوری فرانسه ستوده شد هم از طرف همتای روسی او.
درباره تغییرات اقلیمی باید با ظرافت های بیانیه های نهایی سیاسی به خوبی آشنا بود تا بتوان در آنجا ردی از موفقیت را بازشناخت. ایالات متحده آمریکا خود را از توافق نامه ای که سال ۲۰۱۵ در کنفرانس عوض کردن اقلیم شرکت ملل متحد در پاریس به امضاء رسید کنار کشیده و این در بیانیه گنجانده شده است هست. جهت نخستین بار در تاریخ گروه ۲۰ نارضایتی از یک اقدام به ثبت رسید. در عین حال ۱۹ شرکت کننده دیگر در این نشست قاطعانه پایبندی خود به توافق پاریس را اعلام کردند. همان طور که گفته شد نتیجه می توانست بدتر باشد.
ناکامی ها
ایده های خوب نظیر تقویت همکاری زنان، قراردادی تازه با آفریقا، برنامه های عملیاتی و تدبیرهای آموزش دیجیتالی کافی نیستند. گروه ۲۰ موفق نشد به جهانی شدن صورت ای تازه بدهد. بسیاری از انسان ها در سرتاسر دنیا بر این باورند که اقتصاد جهانی نه رفاه همگانی بلکه منافع جمع کوچکی را مد نظر دارد. آنگلا مرکل در مراسم نهایی نشست گروه ۲۰ گفت کارها جامعه مدنی پیش از این نشست و تظاهرات صلح آمیز جایگاه خود را دارند و تاثیرگذار بوده اند. این تاثیر به چشم نمی آید. گروه ۲۰ در کار خود پیشرفتی نداشته و به مردم نزدیک تر نشده هست. پیش از نشست سران آنگلا مرکل متهم می شد که در سال انتخابات پارلمانی آلمان مایل است تصویرهایی نمادین از یک بازیگر موفق عرصه بین المللی را از خود به نمایش بگذارد. تصویرهای نمادین هامبورگ چیز دیگری هستند.
واژه های کلیدی: آلمان | اجلاس | آمریکا | هامبورگ | آفریقایی | آمریکایی | دونالد ترامپ | کشورهای دیگر | صدراعظم آلمان | کشورهای پیشرفته
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
